Günlük hayatımızda çokça kullandığımız bir kelime olan "nankör" kelimesi dilimize Farsça'dan geçmiştir. Ekmek anlamına gelen nan ve kör kelimelerinin birleşiminden meydana gelir. Bu kelime, iyilik bilmeyen, yapılan iyiliği hemen unutan insanlar için kullanılır. Ekmegi göz ardı eden, iyiliği de göz ardı etmiştir toplum nezdinde. Çünkü ekmek kutsal bir nimettir. Yerden alıp 3 kez öperek başımıza koyduğumuz, asla ziyan etmemeye çalıştığımız, basarsak çarpilacagimiza inandığımız bir nimettir. Ekmeğe kör davranan, iyilikten anlamayan kimsedir. Ekmek, soframıza gelene kadar uzun bir serüven geçirir. Onu görmemek bütün bu emekle büyümesine saygı göstermemek olur. Bu yüzden ekmek ile insanın varoluş serüveni birbirine benzetilir.
Ekmeğin kutsallığı üzerine edebiyatimizda çok fazla şiir yazilmiş olsa da galiba Cahit Sıtkı Taranci'nın şu şiiri akla ilk gelendir.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder