Cemre

 

     Havalar yavaş yavaş ısındığına göre bizde içimizi ısıtan bir kelimeyi inceleyelim birlikte. Baharın gelişini müjdeleyen cemre kelimesi Arapça bir kelimedir ve ateş halindeki kömür, kor anlamına gelir. Şubat sonunda ve Mart ayının başında sırasıyla havaya, suya ve toprağa düşerek sıcaklığın yükselmesine sebep olduğu kabul edilir. 

     Cemrenin düşmesiyle ilgili her toplumda farklı bir inanç vardır. Eski Türklerde cemrenin gökyüzünde yaşayan yakışıklı bir delikanlı olduğu düşünülürmüş. Bu delikanlının adı Cemre imiş ve bir gün dünyayı merak edip dünyaya yaklaşınca havaya düşmüş bu sırada gördüğü bir kıza aşık olmuş. Kıza yaklaşmak isterken suya düşmüş, suda yıkanıp temizlenince karada aşık olduğu kıza kavuşmuş. Yakışıklı delikanlı ve güzel kız arasındaki bu aşk, yeryüzüne bereket ve sıcaklık getirmiş.

     Cemrenin sadece bahar aylarında havaya değil insanların gönlüne de düştüğünü, aşkın tohumlarını serptigini biliyoruz. Ne güzel anlatır Mevlana:

Sen ruhuma cemre diye damlamadıktan sonra ben bu bedende neyleyim. Aşk da sen, hasret de sen, ben de sen. Mevlana